drzemka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drzemkamce; lm D. drzemkamek {{/stl 8}}{{stl 7}} krótki, lekki sen : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzemka poobiednia. Zapadać w drzemkę. Obudzić, wyrwać kogoś z drzemki.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzemka — ż III, CMs. drzemkamce; lm D. drzemkamek «krótki, lekki, czujny sen; półsen» Poobiednia drzemka. Zapaść w drzemkę. Ocknąć się z drzemki. ◊ żart. Uciąć (sobie) drzemkę «zdrzemnąć się» … Słownik języka polskiego
drzemka — Uciąć (sobie) drzemkę zob. uciąć 2 … Słownik frazeologiczny
Polish phonology — For assistance in making phonetic transcriptions of Polish for Wikipedia articles, see . Vowels The Polish vowel system is relatively simple with only six oral and two nasal vowels. All Polish oral vowels are monophthongs, which are shown to the… … Wikipedia
Przygody kota Filemona — ( The Adventures of Filemon the Cat ) is one of Poland s most famous children s cartoons. [ [http://www.nostalgia.pl/index.php?Itemid=92 id=67 option=com content task=view Przygody kota Filemona to jeden z najbardziej znanych polskich seriali… … Wikipedia
wejść — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… … Słownik frazeologiczny
godzinny — «trwający godzinę» Godzinna drzemka, lekcja. Godzinne zebranie. Godzinny spacer. ∆ astr. Koło godzinne «koło wielkie sfery niebieskiej, przechodzące przez biegun» ∆ Kąt godzinny «współrzędna w układzie równikowym, będąca kątem dwuściennym… … Słownik języka polskiego
krzepiąco — przysłów. od krzepiący (p. krzepić) Krótka drzemka działa krzepiąco … Słownik języka polskiego
nałóg — m III, D. nałógłogu, N. nałógłogiem; lm M. nałógłogi 1. «zły, szkodliwy dla zdrowia nawyk» Nałóg palenia papierosów, picia wódki. 2. «zakorzenione przyzwyczajenie, przywyknięcie do czegoś» Codzienna drzemka stała się jego nałogiem. Czytanie przed … Słownik języka polskiego
poobiedni — «następujący, odbywający się po obiedzie; popołudniowy» Godzina poobiednia. Poobiednia drzemka, sjesta … Słownik języka polskiego
